عتبه‌نیوز - آزیتا ذکاء؛ برای همجواری با امام رئوف بهترین مسئولیت‌های مدیریتی را نمی‌پذیرد و ساکن مشهدالرضا(ع) می‌شود؛ شکرانه مجاورت و توفیق خدمت به امام هشتم(ع) و زائرانش را با راه‌اندازی سوئیتی برای اسکان زائران و وقف آن جاودانه می‌کند.
نامش موسی شربتدار و بزرگ شده شهر بیرجند است. ۶۲ سال عمری که از خدا گرفته در مسئولیت‌های مختلف مدیریتی و سعادت خدمت به ساحت مقدس امام مهربانی‌ها سپری شده است.
این واقف خیراندیش بر حسب ارادت به امام رضا(ع) این سعادت را یافت تا از سال ۱۳۷۵ تا ۱۳۹۴ در سمت‌های دبیر سازمان اقتصادی، معاونت توسعه مدیریتی و پشتیبانی آستان قدس رضوی و... انجام وظیفه کند و مدتی هم لباس سبز کفشداری و اکنون به عنوان خادم کشیک هشتم(ع) به زائران خدمات برساند.
چه عواملی موجب شد موسی شربتدار به وقف آن هم برای امام هشتم(ع) روی بیاورد؟
۱۴ سال در منطقه سیستان‌وبلوچستان مسئولیت مدیریتی داشتم. سال ۱۳۶۵ مسئولیت‌های مختلفی در تهران به من پیشنهاد شد، اما چون همیشه آرزو داشتم مجاور امام رضا(ع) شوم، آن مسئولیت‌ها را نپذیرفته و نیت کردم اگر انشاالله در مشهد ساکن شدم یک سوئیت برای زائران امام رضا(ع) پیش‌بینی کنم و همین کار را هم کردم. سوئیت کوچکی با کمک وام راه انداختم و در اختیار زائران قرار دادم.
برای اسکان زائران تبلیغ می‌کردید یا خودتان به دنبال آنها می‌رفتید؟
اوایل شروع کار، آخر شب می‌رفتم و خیابان‌ها را می‌گشتم؛ اگر زائری جا نداشت به آنها پیشنهاد داده و دعوت‌شان می‌کردم؛ یک‌بار که می‌آمدند خودشان سوئیت ما را یاد گرفته و در دفعات بعد هم مهمان ما می‌شدند. تقریبا ما از سراسر ایران زائر داشتیم؛ از تهران، قم، شیراز، اصفهان، بندرعباس، خوزستان، لرستان و... و حتی از دیگر کشورها همچون لبنان و تاجیکستان. برخی را نیز همان زائران قبلی معرفی می‌کردند.
هزینه‌ای هم از زائران دریافت می‌کردید؟
نه تنها پولی نمی‌گرفتیم بلکه امکانات پخت‌وپز را نیز برای آنها فراهم می‌کردیم.
منزل شخصی و سوئیت را چه مدت است وقف آستان قدس رضوی کرده‌اید؟
منزل و سوئیت را قریب به هفت سال است که وقف کرده‌ام. زائرسرا را خودمان شخصا حدود ۲۰ سال اداره کردیم. الان تحویل آستان قدس رضوی شده تا به هر شکلی که صلاح می‌دانند از آن برای خدمت به زائران امام هشتم(ع) استفاده کنند. خانه‌ای که الان می‌نشینیم را نیز یک اجاره‌نامه برای آن تنظیم کردند با این شرط تا زمانی که خودم و همسرم در قید حیات هستیم به عنوان مستاجر آستان قدس رضوی در آن زندگی کنیم.
به نظر شما ترویج فرهنگ وقف و ایجاد موقوفات جدید در جامعه نیازمند چیست؟
ابتدا مردم نسبت به فرهنگ وقف آگاه شوند؛ در مورد محاسن، برکات و ثواب آن گفته شود، وضعیت فعلی اجرای موقوفات، با نیات واقفان برای مردم خیلی مهم است تا بدانند مصارف وقف چگونه است؟ نظم و انضباط وقف در آستان قدس رصوی چگونه است؟ اگر اعتمادسازی شود و مردم مطلع گردند آنچه را وقف می‌کنند دقیق به نیات‌شان عمل شده و همان‌گونه اجرا می‌شود، یقینا برای انجام وقف تشویق و ترغیب خواهند شد.
به عنوان یک مسئول حوزه اقتصاد بفرمایید وقف چه جایگاهی در اقتصاد اسلامی می‌تواند داشته باشد؟
وقف یک منبع پایدار، قابل اعتماد و بابرکت فزاینده است که اگر به درستی مدیریت شود با عنایتی که خود حضرت دارند یقینا مرتبا شکوفه زده و توسعه می‌یابد.
با توجه به طرح وقف و نذر قرآن کریم که چند سالی است در حرم مطهر رضوی در حال اجراست، به نظر شما آستان قدس رضوی در چه موارد دیگری می‌تواند فراخوان وقف و نذر بدهد؟
هر آنچه که به فرهنگ دینی کمک کرده و موجب اعتلای آن شود، می‌تواند موضوع وقف قرار گیرد. مثلا زائر اولی‌ها که مشتاقانه انتظار تشرف به حرم مطهر رضوی را دارند.
با توجه به اینکه از آستان قدس رضوی به عنوان بزرگترین نهاد موقوفاتی جهان اسلام نام برده می‌شود، چه نوع وقفی را شما نیاز این مجموعه فرهنگی و مذهبی می‌دانید تا مردم اموال خود را صرف این آستان مبارک کنند؟
من فکر می‌کنم وقف بر این آستان ملکوتی باید بر محور زائر باشد. نیازهای زائر اولویت‌بندی شود. بالاترین اولویت و نیاز یک زائر، بحث اسکان است. زائران در راه مانده نیز از جمله این اولویت‌ها به شمار می‌روند.
بهترین خاطره‌ای که از خدمت به زائران امام رضا(ع) برای همیشه در ذهن‌تان ماندگار شده است...
حدود ۱۶ سال پیش، یک شب ساعت از ۱۲ گذشته بود، برای یافتن یک زائر از منزل بیرون آمدم و خیلی گشتم ولی زائری پیدا نشد؛ ناامید برمی‌گشتم در میدان استقلال یک خودرو رنو دیدم که روی باربند آن وسیله بود با خودم گفتم حتما زائر است، راننده این ماشین از من پرسید: حرم کدام طرف است؟ به جای جواب، از او سوال کردم شما زائر هستید؟ اگر محل اسکان ندارید ما در خدمت‌تان هستیم؛ خوشحال شد و گفت: کجاست؟
به او گفتم: پشت سر من بیاید، آنها را بردم و در سوئیت خود اسکان دادم. یک روز این جوان به من زنگ زد تا تشکر کند و همچنین تعریف کرد، تازه نامزد کرده‌ام از پدر همسرم خواستم به همراه هم به مشهد بیاییم. من آنها را به این شهر آورده بودم ولی جای اسکان پیدا نکردم و خیلی پیش پدرزنم شرمنده شدم. به من گفتند: تو که جا پیدا نکردی چرا ما را آوردی؟ متوسل به حضرت شدم و گفتم: یا امام رضا(ع) ما مهمان شما هستیم و این‌ها هم مهمان من هستند، یا امام غریب چه کنم؟ بعد از آن بود که شما از راه رسیدید.
شما سر راه‌شان قرار گرفتید و آنها را به سوئیت خود دعوت کردید؟
بله. آن شب من خیلی دنبال زائر گشتم و کسی را پیدا نکردم. موقع برگشت ناامیدانه گفتم: یا امام رضا(ع) امشب مهمان ندارم که این جوان را دیدم و دعوتش کردم.
جوان گفت: وقتی سوال کردید جای اسکان می‌خواهید؟ خوشحال شدم که شما را امام رضا(ع) رسانده است. لذا زنگ زدم تا تشکر کنم. من هم در جوابش گفتم: چرا از من تشکر می‌کنی؟ مگر خودت نگفتی من را امام هشتم(ع) فرستاده است؟ پس از خود حضرت سپاسگزار باش.
نظر شما