عتبه نیوز؛ میلاد امام مهدی(عج) و نیمه شعبان هر ساله بهانه‌ای است تا با پس‌انداز یک‌ ساله‌ای که می‌کنند یک سفر مادام- موسیویی را ترتیب دهند. هدفشان فقط زیارت است و آرامشی که از حضرت رضا(ع) می‌گیرند. زائران فرانسوی که امروز ملاقات کردیم نه تمایل به ذکر نام داشتند و نه عکس، دلیل‌ آن را هم فشارها و سخت‌گیری‌های دولت فرانسه ذکر می‌کنند و ترس از اینکه مبادا در سفرهای بعدی‌ به ایران مانعی برایشان ایجاد کنند.

ظاهری ساده و بی آلایشی دارند، در معاشرت هم بسیار گرمند و صمیمی. مدیر یک شیرینی فروشی در لیون است، وقتی از اوضاع کسب و کارش می‌پرسیم با نیشخند می‌گوید چندان مساعد نیست. به دلیل محجبه بودن همسر و دو فرزندش مجبور است به تنهایی هزینه‌های زندگی را تامین کند و همین شرایط زندگی را برای آنها سخت کرده اما به هیچ وجه گله ندارد بلکه افتخار هم می‌کند که دو دخترش مذهب را موروثی انتخاب نکرده‌اند.

گفتگویمان بیشتر حول اوضاع و شرایط حاکم بر فرانسه می‌گذرد از گذشته می‌گوید و شرایط حال حاضر، از اوضاعی که  مسلمانان فرانسوی با آن مواجهند. می‌گوید به گذشته که بر می‌گردم، به خودم و انتخابی که کردم افتخار می‌کنم، خوشحالم که اهل بیت دستگرم شدند تا راهی را بروم که آنها با تمام سختی فراوان طی کردند. من با وجود تمام فشارها و نگاه‌های سیاسی، به شیعه بودنم می‌بالم و تلاش می‌کنم تا امر و خواسته‌ اهل بیت(ع) را زنده نگه دارم.

۲۰ سال از عمر پنجاه ساله‌اش را با عقاید و اعتقاداتی سپری کرده که نتوانسته پاسخی به چالش‌های ذهنی‌اش بدهد. با توضیح جزئیات بیشتر از شیعه شدنش می‌گوید: ۳۰ سال است که شیعه شده‌ام. ۱۷- ۱۸ ساله بودم که با چالش‌های زیادی مواجه شدم. عقاید وهابیت مخالف تفکر و تعقل بود همین باعث شد تا در مورد شیعه بیشتر کنکاش کنم. ورود امام خمینی(ره) به فرانسه جرقه شناخت سایر مذاهب را به سرم زد و موجب شد تا با اندیشه شیعه بیشتر آشنا شوم. گرایش زیادی به شیعه پیدا کردم و عقاید آنها را منطقی دیدم. در واقع می‌توانم بگویم عشق به اهل بیت(ع) همچون آبی در وجودم ریخته شد و این عطش همیشه بیشتر می‌شود.

امام خمینی(ره) مردم زیادی را بیدار کرد و دریچه بزرگی از فکر و اندیشه را مقابل انسان‌های آزادی‌خواه گشود. این‌گونه نبود که مخاطب ایشان فقط یک گروه و قشر خاصی باشد بلکه امام در بیداری مردم خیلی تاثیرگذار بودند. به عنوان مثال آنچه که از رفتار ایشان به یاد دارم و برایم خیلی جالب بود، ایشان در زمان سال نو میلادی برای همسایه‌های خود کادو ‌خریدند و درب منازلشان تحویل دادند. تفکیکی بین مذاهب در نگاه ایشون وجود نداشت و این طرز تفکر و رفتار همواره برای دیگران این سوال را ایجاد می‌کرد که این شخصیت کیست؟ مربوط به کدام کشور است؟ مذهب او چیست؟ شیعیان چه گروهی هستند؟ و اینگونه رفتار بود که مردم را با شیعه آشنا کرد درست مثل رسالت حضرت زینب(س) در کربلا، امام هم انتشار دهنده پیام اسلام در فرانسه بود.

بردباری در مواجهه با حربه‌های دشمن

صحبت که گل می‌کند، مترجم تند و تند صحبت‌های او را روی کاغذ می‌نویسد تا حرف و نکته‌ای را از قلم نیاندازد. دلش از عملکرد شیعیان پُر است. می‌گوید ما در فهم و انتقال پیام اهل بیت(ع) کوتاهی کردیم، هنوز نتوانستیم وظیفه‌مان را در قبال آنان به درستی انجام دهیم. برای اینکه پیام آنها را به گوش همه برسانیم چه کرده‌ایم؟ و البته خودش هم پاسخ خودش را می‌دهد و با همان شور و حرارت ادامه می‌دهد: ائمه از ما می‌خواهند که پیامشان را نشر دهیم. قرآن به پیامبر می‌گوید تو در کار خود صبر داشته باش و با توکل به خدا کارت را پیش ببر. ما هم باید با صبر و مدارا این وظیفه را به درستی انجام دهیم و موانعی که برخی‌ها پیش پای مسلمانان می‌گذارند نتواند ذره‌ای در کارمان خللی ایجاد کند.

به او می‌گویم که رسانه‌هایی مثل شارلی ابدو که در صف اول مبارزه با اسلام‌ و مسلمانان در فرانسه قرار دارد عامل اصلی اسلام هراسی است. با این رسانه‌ها چه کنیم که هر روز چهره زشت خود را به مسلمانان نسبت می‌دهند؟ سری تکان می‌دهد و می‌گوید: تکلیف آنها که مشخص است چون همه این رسانه‌ها دست خود دولت‌هاست و اصلا هم مهم نیست که دنیا راجع به مسلمانان چه طرز فکری دارد.

این زائر فرانسوی به آشوب‌های پیش آمده در غرب هم اشاره می‌کند و ادامه می‌دهد: در حال حاضر بحران اقتصادی در جهان فراگر شده و فرانسه هم مثل کشورهای دیگر با آشوب‌های اجتماعی و اقتصای زیادی مواجه است. یکی از شگردهای دولت‌ها برای پنهان کردن این بحران منحرف کردن ماجرا از مسیر اصلی است و با برنامه هم به این مسئله ورود کرده‌. سوزاندن قرآن، تمسخر مسلمانان با کشیدن کاریکاتورهای موهن، آزار و اذیت آنان و موارد دیگر همه به این دلیل است که مسلمانان را تحریک کنند تا موجب بروز واکنشی تند از سوی آنان شوند و با این ترفند آنها را سرکوب کنند.

کفار در ابتدای بعثت پیامبر(ص) بسیار ایشان را مورد آزار و اذیت قرار می‌دادند و با رفتارهای بد و ناشایست آزارشان می‌دادند و قصد جلوگیری گسترش اسلام را داشتند اما رفتار پیامبر(ص) در قبال آنان چه بود؟ ایشان فقط رافت و سعه صدر داشتند. دامن زدن به این تنش‌ها، دور نگه داشتن اذهان از بحران‌های موجود است.

چالش‌های زنان محجبه در مهد آزادی!

صحبت بسیار است و در حین گفتگو خانم فرانسوی هم به کمک همسرش می‌آید و برای کامل کردن صحبت‌های او مواردی را بیان می‌کند. بحث که به موضوع حجاب می‌رسد او گوی صحبت را از همسرش می‌گیرد و با اندوهی فراوان می‌گوید: خوش به حال شما که در شرایطی زندگی می‌کنید که ممنوعیتی برای داشتن حجاب ندارید. متاسفانه جامعه فرانسه نگاه خوبی به مسلمانان ندارد بخاطر اینکه اسلامی که در آنجا وجود دارد اسلام وهابی، اسلام خشک و متعصب است. ما در فرانسه با موضوع حجاب بسیار چالش داریم و قوانین هم در این رابطه بسیار سختگیرانه است اما کسی که اعتقادی راسخ به اسلام داشته باشد نمی‌تواند این موانع سد راهش باشد.

خانم فرانسوی ادامه می‌دهد: دو دختر ۲۰ و ۱۷ ساله دارم که به خاطر حجاب نمی‌توانند کار و فعالیت اجتماعی داشته باشند و از طرفی هم راضی نمی‌شوند بدون حجاب در جامعه باشند. ورود به مدرسه برای آنان مشکل است و از سر ناچاری باید وقتی وارد مدرسه می‌شوند روسری از سر بردارند.

زنان ایرانی بیشتر از فرانسوی‌ها آزادی دارند و می‌توانند آنگونه که دوست دارند زندگی کنند و آزادانه به فعالیت‌های اجتماعی و مذهبی می‌پردازند. زنان ایرانی بسیار مدرن و مدگرا هستند و آنچه که ما را شکه کرد دیدن زنان ایرانی با پوشش‌های اروپایی بود.

سوالات بسیاری دارم اما زمان کوتاه است و وقت آنان محدود. صدای اذان که می‌رسد عجله‌شان برای رفتن بیشتر می‌شود. می‌گویند یک هفته بیشتر اینجا نیستیم و دوست داریم همه نمازهای‌مان را در حرم بخوانیم.

آقای فرانسوی با خنده می‌گوید وقتی باز می‌گردیم دیگران از ما می‌پرسند، کدام شهرها رفتید؟ چه خوردید؟ کدام مکان‌های گردشگری و توریستی را دیدید؟ وقتی می‌گوییم فقط مشهد، به ما می‌خندند و می‌گویند شما دیوانه‌اید!

او ادامه می‌دهد: ما قبل از اینکه توریست باشیم یک زائریم. دل‌مان فقط به همین زیارت‌های سالی یک بار امام رضا خوش است. وقتی پیش حضرت هستیم از همه چیز فراموش می‌کنیم و آنقدر آرامش می‌گیریم که به هیچ چیز دیگری فکر نمی‌کنیم. اما همین که به کشور خودمان بر می‌گردیم مشکلات دوباره به سراغمان می‌آیند و تنها انگیزه ما این است که کار ‌کنیم و پول جمع کنیم تا دوباره به مشهد بیاییم.